بخاطر درس نخواندن فرزندان حرص نخورید
به گزارش کنکور هنر عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور با اعلان اینکه در وضعیت فعلی نوجوانان انگیزه درس خواندن کمی دارند و در مقابل والدین بجای آنها نسبت به درس خواندن فرزندان حساس، دغدغه مند و نگرانند، اظهار داشت: تا زمانی که این نگرانی نسبت به درس خواندن نوجوان در والدین وجود داشته باشد، بی انگیزگی برای درس خواندن نیز در نوجوان ادامه پیدا می کند چونکه والدین باید مسئولیت درس خواندن را بر عهده نوجوان گذاشته و دست از کمال گرایی بردارند.
دکتر آسیه اناری در گفت و گو با ایسنا، استفاده از تلفن همراه، حضور در فضای مجازی و نداشتن انگیزه برای درس خواندن را چالش مهم امروزی والدین و نوجوانان دانست و اظهار نمود: والدین نباید نسبت به درس نخواندن نوجوانان حساس شده و اصطلاحا "حرص" بخورند، والدین تنها باید به نوجوانان در راه درس خواندن کمک کنند و در نهایت اجازه دهند تبعات این درس نخواندن را خود نوجوان بپردازد. در غیر این صورت حساسیت والدین برای نوجوان اهمیتی نخواهد داشت.
این مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور اشاره کرد: انگیزه درس خواندن باید درونی باشد و در صورتی درونی می شود که والدین بیشتر از نوجوان برای درس خواندن او حساسیت به خرج ندهند. والدین باید اجازه دهند نوجوان بعنوان فردی مستقل بیاموزد چگونه درس بخواند و مسئولیت درس خواندن را بپذیرد و بداند در صورت عدم مسئولیت پذیری باید تبعاتی را بپردازد.
وی همین طور این را هم اظهار داشت که والدین بدون حساسیت نسبت به درس نخواندن فرزند، باید حداقل نمره ای را برای او تعیین و به نوجوان گوشزد کنند که در صورت عدم کسب نمره تعیین شده، محرومیت هایی بعنوان تنبیه برایش اجرا می شود.
پیش از در اختیار گذاشتن تلفن همراه قوانینی برای نوجوان وضع کنید
این مدرس دانشگاه با اشاره به چالش حضور نوجوانان در شبکه های اجتماعی و استفاده از تلفن همراه، اصرار کرد که والدین قبل از آنکه تلفن همراه را در اختیار نوجوان قرار دهند باید قوانینی را جهت استفاده از آن مشخص کنند و این در شرایطی است که متاسفانه اغلب والدین ابتدا تلفن همراه را در اختیار نوجوان گذاشته و سپس از حضور بیش از اندازه وی در شبکه های اجتماعی و مجازی گله مند می شوند.
اناری با اشاره به لزوم وضع قوانینی جهت استفاده نوجوان از تلفن همراه و حضور وی در شبکه های مجازی، اشاره کرد: برای مثال والدین باید مشخص کنند که فرزند کمتر از ۱۸ سال آنها از چه ساعتی به بعد باید تلفن همراه را تحویل دهد و آنرا در اتاق خواب نبرد. اینطور تا پاسی از شب مشغول چت کردن و حضور در فضای مجازی نخواهد شد. همین طور همچون این قوانین می تواند عدم رمز گذاشتن بر روی تلفن همراه، حضور در شبکه های اجتماعی محدود و دسترسی والدین به اطلاعات شبکه های اجتماعی او باشد.
وی معتقد می باشد که ساعات استفاده از تلفن همراه برای نوجوان باید مشخص باشد، برای مثال در ایام تعطیل برای سنین دبستان استفاده از تلفن همراه بین دو تا سه ساعت و برای سنین دبیرستان بین چهار تا پنج ساعت باشد و در ایام درسی و خارج از ساعات کلاس این استفاده از گوشی باید یک تا دو ساعت در روز باشد.
قرار دادن محدودیت هایی برای حضور نوجوان در شبکه های مجازی
بگفته این عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور، به طور قطع والدین باید محدودیت هایی را بعنوان قوانین برای حضور نوجوانان در شبکه های مجازی قائل شوند، بطوریکه والدین تعیین کنند استفاده از چه شبکه های مجازی برای نوجوان ممنوع و در صورت نصب چه شبکه هایی پیام هایشان توسط والدین کنترل می شود.
این روانشناس فاصله گرفتن نوجوان از خانواده و رفتن به سمت همسالان را از خاصیت های بارز دوران نوجوانی دانست و اظهار داشت: انتظار اشتباهی است که والدین تصور می کنند باید مهم ترین افراد زندگی نوجوان باشند و نوجوان تمام مسائل و مشکلاتش را با آنها مطرح کند چونکه در دوران نوجوانی نقش خانواده کمرنگ می شود و نوجوان ترجیح می دهد به سمت دوستانش برود.
بگفته این مدرس دانشگاه، والدین با گذراندن وقت مثبت با نوجوان، پرهیز از توصیه، نصیحت، سرزنش، انتقاد و مقایسه نوجوان با دیگران، برقراری رابطه دوستانه با نوجوان و در عین حال حفظ قوانین خانواده و پذیرفتن نوجوان، به او فرصت می دهند تا باردیگر آنها را همانند دوران کودکی بپذیرد، به والدین اعتماد کند و این گذار از دوستان به خانواده را طی نماید.
وی با تاکید بر اهمیت رفتار والدین در گذار نوجوان از دوستان به خانواده، اشاره کرد: حتما نوجوان در دوره ای از خانواده دور می شود اما اگر والدین با نوجوان رفتار دوستانه داشته باشند، نوجوان باردیگر به سمت والدین بازخواهد گشت. در مقابل اگر رفتار اشتباهی از والدین سر زند، نوجوان برای همیشه سوی دوستانش خواهد ماند و این مهم مگر با صبوری، متانت و احترام به نوجوان محقق نمی گردد.
والدین دوست بچه ها نیستند
وی معتقد می باشد که والدین دوست بچه ها نیستند چونکه مرزهایی میان آنها و فرزندان وجود دارد و یک رابطه والد و فرزندی میان آنها برقرار است. این در شرایطی است که والدین باید با فرزندان خود همدلی کنند، به حرفهایشان گوش کنند و اهتمام در گذراندن وقت مثبت متناسب با سن و علائق فرزندان با آنها داشته باشند. همین طور قوانین وضع شده خانواده رابطه میان والد و فرزند را از رابطه دوستانه متفاوت می سازد.
بگفته اناری، هر خانواده مبتنی بر فرهنگ خود قوانینی دارد که شامل یک یا دو قانون غیر قابل مذاکره و اصلی و چند قانون محدود قابل مذاکره می شود و از خانواده ای به خانواده دیگر متفاوت می باشد. همین قوانین است که نوع رابطه والد و فرزندی را از رابطه دوستانه متمایز می کند.
این روانشناس با اعلان اینکه باید درباره قواینن خانواده با نوجوان بطور مشخص صحبت کرد، اشاره کرد: والدین باید نسبت به نوجوان خود همدلی داشته و وقت بگذرانند و به سخنانش فعالانه گوش دهند اما این به مفهوم زیر پا گذاشتن قوانین خانواده نیست. نوجوان باید بداند یک الی دو قانون خانواده غیر قابل مذاکره است و زیر پا گذاشتن آنها برایش تبعاتی خواهد داشت. در مقابل نیز چند قانون محدود قابل مذاکره وجود دارد که میتوان درباره آنها با والدین به توافق رسید.
امر و نهی دائمی و از دست رفتن جایگاه والدین
مدرس و عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور در عین حال این را هم اظهار داشت که تعداد قوانین خانواده باید کم و قابل اجرا باشد چونکه امر و نهی دائمی به نوجوان منجر به از دست رفتن جایگاه و شخصیت والدین و عدم توجه نوجوان نسبت به قوانین خانواده می شود. همین طور در وضع این قوانین باید استقلال و احترام به شخصیت نوجوان را در نظر گرفت.
اناری در آخر اشاره کرد: والدین باید در عین حالی که به قوانین پای بند هستند به نوجوان حق انتخاب دهند تا در صورت انتخاب اشتباه تبعات عدم رعایت کردن قوانین را بر عهده گیرد. قوانین خانواده نباید دست و پا گیر بلکه باید قلیل باشند. همین طور والدین به دور از غر زدن، انتقاد کردن، سرزنش کردن و نصیحت کردن نوجوان، قوانین خانواده را اجرا کنند.
منبع: phdhonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب