اضطراب جدایی دوم و سوم دبستانی ها طبیعی است
کنکور هنر: به گزارش کنکور هنر، یک روانشناس با اشاره به شروع سال تحصیلی جدید و آموزش حضوری مدارس، درباره ی ترس برخی کودکان از رفتن به مدرسه، اظهار داشت: طی دو سال اخیر به سبب پاندمی کووید 19 و حضور دائمی کودکان و نوجوانان در منزل می توان گفت بچه ها به فضای امن خانه عادت کرده اند و شروع آموزش حضوری را نوعی فشار، تغییر و تهدید برای خارج شدن از فضای امن خانه محسوب می کنند. بدین جهت حضور در مدرسه برای برخی دانش آموزان امری ˮترسناکˮ شده است.
گوهر یسنا انزانی در گفت وگوبا ایسنا، با بیان این که ممکنست دانش آموزانی که با پاندمی کووید ۱۹ تجربه آموزش آنلاین را داشته اند و الان با آموزش حضوری در محیط مدرسه غریبه هستند، حضور در مدرسه را نوعی تهدید برای محیط امن خود قلمداد کنند، اظهار داشت: خصوصاً دانش آموزان کلاس دوم و سوم ابتدایی که با پاندمی کووید ۱۹ اولین تجربه آموزش را بصورت آنلاین و غیر حضوری داشته اند، امسال و با شروع رسمی آموزش حضوری از اول مهر ممکنست خودرا در مقابل آموزش حضوری ناتوان تصور کرده و با استرس و اضطراب مضاعفی برای رفتن به مدرسه مواجه شوند.
این روانشناس با اعلان اینکه بی میلی برخی دانش آموزان برای رفتن به مدرسه ممکنست با ترس، منفی بافی و حتی کابوس شبانه همراه باشد، افزود: کرونا و کاهش ارتباطات افراد با یکدیگر موجب شد دانش آموزانی که فقط آموزش آنلاین را تجربه کردند به سبب ارتباط کم با هم سالان خود گرفتار مشکلی به نام "خجالتی" بودند نیز شوند. در حقیقت ممکنست تعدادی از بچه ها گرفتار اختلالات رفتاری و تمرکزی شده باشند و نسبت به انجام تکالیف مدرسه رفتارهای ناسازگار از خود نشان دهند.
«اضطراب جدایی» دانش آموزان دوم و سوم دبستانی طبیعی است
وی در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به "اضطراب جدایی" و ترس برخی دانش آموزان کلاس اولی برای جدایی از والدین و حضور در مدرسه، توضیح داد: امکان دارد اضطراب جدایی و ترس بچه ها از دوری مادر هم برای برخی دانش آموزان اتفاق افتد. اضطراب جدایی در ۹ تا ۱۸ ماهگی و یا نهایتاً تا 2.5 سالگی طبیعی است. با اینحال می توان گفت باتوجه به دو سال پاندمی کووید ۱۹، کم شدن ارتباطات اجتماعی دانش آموزان و آموزش غیر حضوری آنها، درگیری برخی دانش آموزان پایه های دوم و سوم ابتدایی با «اضطراب جدایی» نیز تا اندازه ای طبیعی است، چونکه این دانش آموزان امسال بطور جدی محیط مدرسه و آموزش را تجربه می کنند.
به گفته انزانی مادران مضطرب، وسواسی، حساس، کم تحمل، حمایتی، غیر منطقی و عاطفی ممکنست اضطراب جدایی را در بچه ها بیشتر کنند و گرچه بیشتر دانش آموزان پایه اول ابتدایی با این نوع اضطراب مواجه می شوند اما باتوجه به پاندمی کووید ۱۹، ممکنست این اضطراب برای بچه های پایه های دوم و سوم نیز رخ دهد و موجب شود بچه ها از رفتن به مدرسه امتناع کنند.
این روانشناس مدرسه را مهیج ترین مکان بمنظور ایفای نقش های اجتماعی برای کودکان دانست و با اعلان اینکه گاهی امکان دارد مدرسه به ترسناک ترین مکان برای کودکان تبدیل گشته و این تجربه تا سال های بزرگسالی در روان آنها باقی بماند، اشاره کرد: گاهی شاهد این امر هستیم که ترس از مدرسه رفتن در کودکی، به شکل دیدن کابوس و یا خواب امتحان دادن در مدرسه در دوران بزرگسالی خودرا نشان میدهد و بیان کننده آنست که این ترس تا مدت ها در روان بچه ها باقی مانده است.
معلمان در مقابل این اضطراب صبوری کنند
توصیه هایی برای کاهش ترس دانش آموزان
انزانی معتقد می باشد که ترس از مدرسه می تواند با استرس و اضطراب همراه باشد چونکه استرس عکس العملی است که بچه ها ممکنست در مقابل هر فشار و تهدید درونی و بیرونی که تعادل و امنیت آنها را از بین ببرد، نشان دهند.
وی با تأکید بر این که برخورد معلمان با بچه ها خصوصاً دانش آموزان پایه های اول تا سوم باید در کمال صبوری باشد، به بیان سفارش هایی برای کاهش ترس دانش آموزان از مدرسه و آموزش حضوری پرداخت و اضافه کرد: معلمان باید در کمال صبوری قوانین کلاس و مدرسه را به دانش آموزان آموزش دهند. استفاده از بازی برای آموزش درس و تزیین کلاس درس برای بچه ها نیز می تواند در کاهش استرس و ترس دانش آموزان راهگشا باشد. معلمان می توانند از بچه ها بخواهند درباره ی احساسات خود حرف بزنند و یا احساسات خودرا نقاشی کنند تا اینطور هیجاناتشان تخلیه شود. ورزش نیز باید در برنامه صبحگاهی دانش آموزان گنجانده شود. معلمان باید در نظر داشته باشند که تکالیف سبک برای بچه ها در نظر بگیرند چونکه تکالیف سنگین می تواند بچه ها را از فضای مدرسه دورتر کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب