نشست میوه ها روی درخت... در مهر؛
هیچ مدیری حاضر به حضور در این مستند نشد!
مستند میوه ها روی درخت مانده اند روایتی چند قسمتی از بحران های حوزه كشاورزی در ایران است كه عوامل آن معتقدند با ساخت این مستند تنها گام نخست برای اصلاح نقاط ضعف را برداشته اند.
خبرگزاری مهر -گروه هنر- نیوشا روزبان: «میوه ها روی درخت مانده اند» عنوان یک مجموعه مستند است؛ مجموعه ای که به صورتی جامع به تحلیل وضعیت صنعت کشاورزی در ایران پرداخته و این عرصه را در محورهای تولید، عرضه، صادرات، واردات، قاچاق، دلالیسم و مدیریت زیر ذره بین قرار داده است.
«ایرانی ها از ۱۲۰ قرن پیش کشاورزی می کردند؛ این یعنی قدیمی ترین سابقه کشاورزی در جهان. واقعیت این است که کشور ما با وجود ظرفیت فراوان برای تبدیل شدن به یکی از قطب های اصلی کشاورزی دنیا، گرفتار مشکلات و چالش های مختلفی است که موجب عقب ماندگی جدی کشاورزی ما شده. واقعاً چه شد که کشاورزهایی با آن سابقه طولانی، امروز در تدبیر مسائل حرفه پدری خودشان، در تنگنا قرارگرفته اند؟» این پرسشی است که سازندگان این مستند در تکاپوی پاسخ به آن برآمده اند.
«میوه ها روی درخت مانده اند» که در ۸ قسمت ۲۵ دقیقه ای تولید شده است، پیش از این به صورت مجازی در دسترس علاقمندان قرار گرفته بود و هفته گذشته نیز شاهد پخش آن از شبکه مستند سیما بودیم که طبیعتاً این اتفاق بازتاب ها و واکنش ها به آنرا افزایش داد. به خصوص که این مستند نگاهی منتقدانه و در عین حال مطالبه گر دارد و خیلی از اضلاع درگیر در حوزه صنعت کشاورزی ایران را می تواند به واکنش وادارد.
به بهانه پخش تلویزیونی این مجموعه مستند میزبان عوامل آن در خبرگزاری مهر بودیم تا درباره تجربه ساخت مستندی انتقادی در حوزه اقتصاد و صنعت شنونده تجربیات این گروه جوان باشیم.
علی خسروی کارگردان و احمد شفیعی تهیه کننده مستند «میوه ها روی درخت ها مانده اند» با همراهی محسن جلواتی قائم مقام «دیده بان شفافیت و عدالت» و نیز پژوهشگر اقتصاد کشاورزی در این جلسه حضور داشتند که مشروح آنرا در ادامه می خوانید؛
این تنها قسمتی از «رنج نامه کشاورزی» است
در ابتدای این جلسه و بعد از نمایش یکی از قسمت های مستند «میوه ها روی درخت مانده اند» با موضوع لطمه شناسی مدیریت محسن جلواتی با اشاره به اینکه قسمتی از رنجنامه کشاورزی در مستند «میوه ها روی درخت مانده اند» به تصویر کشیده شده است، اظهار داشت: متاسفانه به آنچه در این مستند به بحث سوء مدیریت و نبود راندمان کشاورزی اشاره شده، نمی توان بسنده کرد. در واقع ابعاد دیگری نیز در حوزه مدیریت کشاورزی وجود دارد که باید به آن نیز توجه گردد. مهم ترین نتیجه ای که می توانیم از این مستند بگیریم ارتباط بین علم، صنعت و میدان عمل در حوزه کشاورزی است که البته به همه ابعاد این مساله نیز توجه نشده است.
این پژوهشگر اضافه کرد: مرکز تحقیقات کشاورزی وزارت جهاد و کشاورزی متولی اصلی تحقیقات در حوزه کشاورزی است که باید در این حوزه به درستی ورود پیدا کند. مساله دیگر این است که سازمان بازرسی کل کشور اعلام نموده است که بیش از ۷۰ درصد از تحقیقاتی که در این مرکز انجام می شود کاربردی نیست. در این مستند دو بار به این مساله اشاره شده که باید برای توسعه کشاورزی به خارج از ایران نگاه داشته باشیم، به این معنا که اگر در مدیریت منابع آب، آب کم داریم پس بهتر است گندم و یا ذرت را زمین های خود نکاریم که این نوع اظهارات در حوزه کشاورزی بسیار خطرناک می باشد.
جلواتی تاکید کرد: در بعضی از بخش های فیلم به این اشاره می شود که فعالان حوزه کشاورزی می گویند که پاسخ نیاز خودرا در کشور نمی بینند که این امر ناشی از کمبود اطلاعات این افراد هست نه ناشی از کمبود امکانات در داخل کشور. این نگاه غلط است و باید چنین مساله ای در این فیلم اصلاح گردد و یا نقد این نظر هم در فیلم گذاشته شود. در بخش هایی از این فیلم به این مساله اشاره می شود که در شرایطی که آب در کشور کم است، به صرفه نیست تا گندم و یا ذرت را در داخل کشور تولید نماییم، این حرف چه معنایی دارد، اگر از خارج از کشور گندم و ذرت در اختیار ما قرار ندهند مردم کشور باید گرسنه بمانند؟ این حرف من را یاد این یکی از صحبت های یک نویسنده صهیونیستی می اندازد که می گوید اگر می خواهید بر کشورهای خاورمیانه و کشورهای اسلامی حکومت کرده و آنها را تحت کنترل خود قرار دهید باید اول غذای آنها را در اختیار بگیرید و سپس بخش دارو آنرا نیز در دست بگیرید.
جلواتی: از نخستین برنامه توسعه که نوشته شد در زمان رضا شاه بود تا به امروز همیشه محوریت توسعه برمبنای کشاورزی نوشته می شد، اما هیچگاه در اجرای این برنامه ها به کشاورزی توجه نشده است، این را باید تاکید کنم که ما به درستی صف و ستاد را در کشاورزی از هم تشخیص نمی دهیم و این مساله بسیار مهمست قائم مقام دیده بان شفافیت و عدالت در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: برای حل مشکل آب و یا کاشت گندم و ذرت می توان بوسیله پیمانه های منطقه ای مانند اوراسیایی ها استفاده کرد، همین طور می توان بحث کشت فرا سرزمینی در کشورهای دوست را در نظر گرفت به این معنا که از ظرفیت آب و زمین این کشورها برای تامین نیاز و کمبودهای کشورمان به درستی استفاده نمود. بیشتر اساتیدی که در این مستند با آنها گفتگو شده است می گویند که ما برنامه مدون و سند تحول بخش کشاورزی نداریم. این را باید یادآور شوم که از نخستین برنامه توسعه که نوشته شد در زمان رضا شاه بود تا به امروز همیشه محوریت توسعه برمبنای کشاورزی نوشته می شد، اما هیچگاه در اجرای این برنامه ها به کشاورزی توجه نشده است، این را باید تاکید کنم که ما به درستی صف و ستاد را در کشاورزی از هم تشخیص نمی دهیم و این مساله بسیار مهم می باشد، بعنوان مثال ما ذرت را زمانی وارد می نماییم در کشور که محصول ذرت ما آماده فروش است، زمانی سیب زمینی وارد می نماییم که آن سیب زمینی کار برداشت کرده است،
وی درباره بخش تجارت در کشاورزی هم توضیح داد: بخش تجارت کشاورزی در ابتدا به وزارت جهاد کشاورزی داده شد تا همه چیز در آن یکپارچه شود اما تاجران این مساله را قبول نکردند و در نهایت با فشاری که بر روسای سه قوه آوردند سبب شد تا از اختتام سال ۹۷ بخش تجارت به وزارت صمت واگذار شود و این به آن معنا است که وزارت صمت برای بخش تجارت کشاورزی تصمیم می گیرد. به این بهانه که وزارت جهاد و کشاورزی نمی تواند این مساله را مدیریت کند. هم اکنون بخش کشاورزی کار انجام می دهد اما مدیریت تجارت آن توسط صمت انجام می شود که آن هم در این حوزه ناکارآمد است و هیچ برنامه مدونی برای این بخش ندارند. خوشبختانه مرکز پژوهش های مجلس، در حوزه مدیریت منابع در بخش کشاورزی که شامل آب و خاک است، مطالعات بسیار خوبی را برای تک تک محصولات انجام داده است.
این پژوهشگر درباره مخاطبان این مستند اظهار داشت: برداشت من از دیدن این مستند این بود مخاطبان اصلی آن اول نمایندگان مجلس و بعد دولت می باشد، مساله این است که کسانی که در این مستند صحبت کرده اند، هیچکدام تصمیم گیر و یا تصمیم ساز نیستند. البته اگر این فیلم در کمیسیون کشاورزی نمایش داده شود این اشکال را می گیرند که هدف از ساخت این فیلم این است که برای تامین نیازهای خود باید به فکر خارج از ایران باشیم. تاکید می کنم که مخاطبان این فیلم می تواند نمایندگان مجلس و به خصوص اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس باشد که دولت را مکلف به مدیریت این منابع کند. در واقع با عنایت به این که مجلس متولی نظارت است و می تواند به وزارت جهاد و کشاورزی تکلیف کند که برنامه کاربردی برای آب و خاک تهیه و به مجلس عرضه نماید. باید دید چرا آمار درستی در حوزه کشاورزی وجود ندارد و چرا یک کشاورز به شکل آنارشیستی یک کشت را انجام می دهد. معتقدم بی برنامگی در مدیریت خاک و آب وجود دارد که باید به آن توجه گردد.
هم آب داریم هم خاک؛ مدیریت نداریم!
در ادامه این جلسه، علی خسروی کارگردان این فیلم اظهار داشت: متاسفانه کشور در شرایط اقتصادی خوبی قرار ندارد، در صورتیکه هم آب و هم خاک داریم اما این ۲ منبع مهم مدیریت درستی نمی گردد. بدین سبب اگر خدا ما را از رحمت خود دور کند جفایی بر ما نکرده و این ما هستیم که بر خودمان جفا می نماییم.
این کارگردان مستند اضافه کرد: حدوداً ۵ سال پیش یک فیلمی به نام «نفت سیاه» ساختم که در جشنواره «سینماحقیقت» نمایش داده شد و استقبال خوبی نیز از آن شد و توانست از جشنواره های مختلف جوایزی را کسب کند حتی توانست جایزه لطمه شناسی اقتصاد ایران را از نادر طالب زاده دریافت کند. زمانی که این جایزه را گرفتم دوره ای بود که چندان به اقتصاد علاقه ای نداشتم، اما ناخودآگاه ذهنم به سمت اقتصاد و مشکلات آن سوق داده می شد. بنابراین طرحی در مورد روی سپید اقتصاد ایران که در اصل کشاورزی است را نوشته و به آقای شفیعی تهیه کننده پروژه ارائه کردم که خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت و در همین راستا یک قرارداد ۹ ماه بسته شد اما ساخت این مستند ۴ سال طول کشید و خوشبختانه سازمان اوج و خانه مستند در این حوزه با ما کاملاً همراه بودند.
خسروی: در ترکیه یکی از مدیران کشاورزی این کشور گفت ما ۳۰ سال است که مستند کشاورزی می سازیم و هم اکنون رتبه هفت در کشاورزی را در دست داریم و می خواهیم رتبه ۵ را در جهان کسب نماییم، همین مساله نشان داده است که ورود مستندسازان و فیلمسازان به هر عرصه ای که گرفتار مشکل است، می تواند راهگشا باشد وی تصریح کرد: از این مساله ناراحت هستیم که چرا تا امروز مجموعه مستند پژوهشی در مورد کشاورزی ایران ساخته نشده است، در پیشینه تولید مجموعه خود به دنبال این بودیم که چه فیلم هایی ساخته شده است اما متاسفانه چندان در این حوزه کار نشده بود. ناراحت کننده است که بگوییم هرچند مشکلات کشاورزی زیاد است اما ما چراغ اول را روشن کردیم. دامنه کشاورزی دامنه گسترده ای است که با ساخت چند مستند ۲۰ دقیقه ای نمی گردد در مورد آن صحبت کرد. در نهایت کوشیدیم که نکات مورد نظر را برای ساخت مستند انتخاب نماییم، اینکه می گویید بعضی از نکات در این مستند مغفول مانده است شاید به این علت است که موضوع ها را خودمان انتخاب کردیم و از نظر ما موضوع هایی که به آن ارتباط داشت بسیار مهم بود.
این مستندساز درباره اهمیت تولید مستند در این حوزه توضیح داد: در مورد مخاطب این مستند نیز باید بگویم که تلاش من این است که تحول اقتصاد ایران می تواند با کشاورزی رقم بخورد. این را باید بگویم که ایران ۱۲ هزار سال در کشاورزی قدمت دارد، در ترکیه یکی از مدیران کشاورزی این کشور گفت ما ۳۰ سال است که مستند کشاورزی می سازیم و هم اکنون رتبه هفت در کشاورزی را در دست داریم و می خواهیم رتبه ۵ را در جهان کسب نماییم، همین مساله نشان داده است که ورود مستندسازان و فیلمسازان به هر عرصه ای که گرفتار مشکل است، می تواند راهگشا باشد. اما من نمی دانم چرا مدیران در ایران اصلاً اعتقادی به تصویرسازی و فیلم سازی و ورود مستندسازان در این حوزه ندارند. نباید فراموش کرد که فیلم یک پژوهش تصویری است. دکتر آشنا در مراسمی که یکی از قسمت های این مستند رونمایی شده بود، اظهار داشت که تصویر در ذهن فرو می رود اما هزاران آمار رقم و پژوهش های مکتوب روی مسئولان موثر نیست. او همینطور گفته است که مستندسازان ما تصمیم گرفته اند با مسئولان نظام نیز با زبان تصویر حرف بزنند و این یعنی مشکلات را باید به زبان تصویر بیان نمود.
خسروی در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به اینکه معتقد می باشد مخاطب این مستند، مخاطب عام است، اظهار داشت: کشاورزی و اقتصاد آن باید برای جوانان فارغ التحصیل و مردم کل ایران تبدیل به یک مطالبه شود. باید کشاورزی و اقتصاد متکی بر کشاورزی را تبدیل به یک مطالبه نماییم. من بعنوان یک فیلمساز حرف خودرا با این مستندها زده ام و گفته ام که باید به لحاظ اقتصادی پیش رفت نماییم آن هم بوسیله کشاورزی نه با استفاده از نفت. مدتی پیش آقای رئیس جمهور خبری را اظهار داشت که مقرر است گشایش اقتصادی در کشور ایجاد شود اول به این فکر افتادم که گشایش اقتصادی چه چیز هست و چگونه مقرر است شکل بگیرد، اما متوجه شدم که این گشایش اقتصادی بوسیله نفت مقرر است صورت گیرد، ما در سالی زندگی می نماییم که رسانه ها و فیلم ها چیزی را از مردم پوشیده نمی گذارند، ما چرا پس از گذشت ۴۰ سال با عنایت به این که مقام معظم رهبری هر ساله می گویند که خام فروشی نفت باید کنار گذاشته شود، باز هم می خواهیم نفت را به مردم پیش فروش نماییم. آخر این چه گشایشی است و به نظر من این عزای اقتصادی می باشد نه گشایش اقتصادی.
وی توضیح داد: باید تحول اقتصاد ایران با تاکید بر کشاورزی آغاز شود. ۴۰ درصد از آمار اشتغال ایران به غیر از تهران مختص به کشاورزی است، آب و خاک را داریم اما مدیریت مناسبی در این حوزه نداریم، این چه مدیریت و چه سیاستی است که این اتفاق رخ نمی دهد. من هم از مجلس و هم از دولت گله دارم که چرا در این حوزه قدمی بر نمی دارند. بعنوان یک مستندساز این مطالبه را هیچ گاه زمین نمی گذارم و اینقدر می گوییم که این اقتصاد متحول شود.
هیچ مدیری حاضر به حضور در این مستند نشد!
این مستند ساز در پاسخ به این پرسش که فکر نمی کنید این مستند زیادی محافظه کار است؟ و چرا مدیری در این مستند حضور نداشته است، بیان کرد: من به آسانی می توانستم یک فیلم چالشی تر از این چیزی که هست بسازم، اما جمع بندی گروه سازنده این بود که برای قدم اول این مستند را اینگونه بسازیم در تمام قسمت های این مجموعه مستند نقد و چالش را وارد کردیم و خیلی سریع نیز راه کار آنرا ارائه کردیم. در مورد حضور مدیران در این مستند نیز باید بگویم که هیچکدام از مدیران حاضر به حضور در این مستند نشدند، ما از نماینده مجلس، رئیس کمیسیون وقت کشاورزی، وزیر و معاون وی دعوت کردیم در این مستند حضور داشته باشند که متاسفانه این دعوت بدون پاسخ ماند. البته این را باید بگویم یکی از نخستین وزیرهای کشاورزی ایران پس از تماشای این مستند بغض کرد و گفت من باید در این مستند حضور پیدا می کردم و ما گناهکاریم. هرچند از تمام دولتی ها دعوت کردیم تا در این مجموعه مستندها صحبت کنند، اما نیامدند چونکه نمی دانستند چه اتفاقی مقرر است برای این فیلم رخ دهد، یکی از روسای مطرح دانشگاه های ایران دعوت شد در مستند حضور داشته باشد اما نیامد و پس از تماشای فیلم به این نتیجه رسید که چرا در این مستند حضور نداشته است.
وی همین طور در جواب این سوال که هیچ کارنامه ای در این کار نیست و نمی دانیم که تصمیمات چه کسانی در این مستندها زیر ذربین قرار گرفته است و چرا از مصادیق در این مستند تعمدا فاصله گرفته شده است، توضیح داد: ما تعمدا از این مسائل فاصله گرفتیم چونکه زمان کمی جهت بررسی بخش های مختلف داشتیم و مجبور بودیم که خیلی سریع به راهکار برای آینده برسیم. باید خیلی سریع می گفتیم که مشکل چه چیز است و باید چه کار نماییم، در تمام قسمت ها این اتفاق رخ داده است. البته امیدوارم پس از ما گروه های مستندسازی بیایند و این راه را ادامه دهند و مسائل مختلف دیگر را مطرح کنند و هم مجلس و هم دولت از مستندسازان حمایت کند و این راه را برای همه باز کند.
خسروی در جواب اینکه ما در مورد حوزه ای صحبت می نماییم که در دقایق ابتدای هم گزارش های تلویزیونی را نمایش می دهید که زیرلایه های به شدت تراژیکی دارد این اتفاق و با عنایت به قدرت تاثیرگذاری تصویر، می توانست جان مایه این مستند باشد، اما اینقدر فضای مستند فضای گزارش گر است که حتی نظرها نیز در یک خط و راستا نیستند، زمانی که فضای کلی مستند را مهندسی می کردید به آسانی می توانستید از این مساله استفاده کنید و همان قابی که در مورد سیب زمینی فروش ها و دیگر مسائل آمده است می توانست پر رنگ تر شود، اظهار داشت: هر مستندسازی اگر بخواهد فیلمی در مورد کشاورزی بسازد، سراغ همان چیزی می رود که شما می گویید، یعنی وارد بخش تراژیک ماجرا شود و تاثیر بار احساسی فیلم را بالا ببرد، اما ما احساس کردیم که از حالت تراژیک فاصله بگیریم و به موارد دیگر بپردازیم.
کارگردان «میوه ها روی درخت مانده اند» اضافه کرد: در کل این مجموعه اتفاقی افتاده است که دوربینمان را اکستریم لانگ قرار داده ایم و کشاورزی را از دور بررسی نموده و ایرادات جزئی را در این مستند ندیدیم چونکه زمان کافی را برای این مساله نداشتیم. اگر قرار بود نماهای بسته تر را بگیریم به زمان بندی مورد نظر نمی رسیدیم. اما خدا را شکر می کنم که حداقل هفته پیش این مستند نمایش خوبی در دانشگاه تهران داشت و رئیس دانشگاه تهران ناخودآگاه آن مثلث نهایی را نشاند تا در مورد کشاورزی صحبت کنند و من بعنوان یک مستندساز به این فکر کردم که یک مستندساز دیگر چه کاری می خواهد انجام دهد. بطور قطع دوست ندارم این فیلم روی پرده سینما تنها برای متخصصان نمایش داده شود، اما با عنایت به مدیوم و خواسته ما این فیلم یک مستند تلویزیونی برای مدیران و برای عموم مردم به خصوص کشاورزان است. ما نخستین چراغ را روشن کردیم امیدوارم چراغ های بعدی نیز روشن شود.
وی توضیح داد: در هلند کشاورزی به صوت قطره ای انجام می شود اما در ایران از آبیاری قدیمی استفاده می نماییم، من کشاورزی سنتی را بد نمی دانم چونکه مدیریت آب آن خوب بود، اما هم اکنون مدیریت آب یک فاجعه بزرگ است و بی گمان در این شرایط بعضی می گویند ما آب نداریم پس کشاورزی به درد ایران نمی خورد. این حرف غلط است چونکه ما آب داریم اما آنرا مدیریت نمی نماییم. هم اکنون مدیریت آبداری در دنیا به این گونه است که آب را نه به صورت داخل لوله، بلکه آنرا قطره ای به بذر و ریشه می رسانند، یعنی نسل سوم آبیاری در دنیا شروع شده است اما ما هنوز آب را به صورت لوله ای به کشت ها می رسانیم. تاکید می کنم که ما بطور قطع آب داریم.
آنتالیا شهر تفرج نیست؛ قطب کشاورزی گلخانه ای دنیا است!
جلواتی در بخش دیگری از این جلسه با اشاره به اینکه در گلخانه ها می شود ۷ برابر بیشتر تولید غذا کرد، اظهار داشت: خیلی ها فکر می کنند که آنتالیا شهری برای تفریح و تفرج است، اما قطب گلخانه منطقه در این شهر قرار دارد، اگر می خواستیم تنها اشاره ای به نکات در این مستند باشد، باید آن چالشی که در ذهن شما است را می آوردیم، اما نوع ساخت این مستند و احتیاطی که در آن صورت گرفته است سبب شده است که آن استاد یا نماینده ای که فیلم را دیده است افسوس بخورد که چرا در این مستند حضور نداشته است. چونکه این اثر یک فیلم کاملاً کارشناسی غیر چالشی و غیر انتقادی نیست. بی گمان مدیران دولتی از ترس از دست دادن میز خود در این مستند حضور پیدا نکردند، این احتیاط در فیلم یک وجه مثبت بسیار خوبی دارد.
در ادامه این جلسه احمد شفیعی تهیه کننده این مجموعه مستند بیان کرد: آه و صد آه و افسوس از اینکه ۶ سال از زمانی که ایده اولیه این فیلم را استارت زدیم می گذرد و ما مسائلی را در آن رصد کردیم که امروز هم بعنوان مشکل هم چنان وجود دارد و شاید اگر ۲ سال دیگر نیز این فیلم را نگه می داشتیم و بعد اکران می کردیم باز هم تبدیل به سوژه روز می شد و این مساله بسیار ناراحت کننده است. پس از مسائل چالشی که داشتیم، دغدغه امروز ما این است که مشکلات موجود در حوزه اقتصاد کشاورزی را به گوش مسئولان برسانیم و جریان ساز در این حوزه باشیم، برای ساخت این مستند زحمات بسیاری کشیده شد و زمان زیادی به خصوص در حوزه پژوهش صرف شد با عنایت به این که به دنبال آن بودیم که از اقتصاد کشاورزی چه مسائلی را در این مجموعه مستند نشان دهیم، چالش بزرگی پیش روی ما بود و همین مساله موجب به تاخیر افتادن شروع کار می شد. در آخر به این نتیجه رسیدیم که بعنوان نخستین مجموعه جدی در حوزه کشاورزی، در لانگ شات مسائل را رصد نماییم و شاید پس از این مستندسازان نیز در این حوزه ورود پیدا کنند و عمیق تر سوژه ها و مسائل مربوط به کشاورزی را بررسی نمایند تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
خسروی نیز بیان کرد: البته برای انتخاب سوژه ها کاملاً دستمان باز بود و خودم سوژه ها را به تهیه کننده پروژه دادم و آنها نیز هیچ خط مشی برای من تعیین نکردند. البته اگر هم قرار بود این کار را بکنند من ساخت این مستند را کنار می گذاشتم.
شفیعی در ادامه این جلسه توضیح داد: مساله این است که خانه مستند یک گروه پژوهش دارد و مسائل در آن بحث و تصمیم گرفته می شود پیشنهاد آقای خسروی پیشنهاد پخته ای بود و ما به این نتیجه رسیدیم که نخستین مجموعه ای که می سازیم باید بگونه ای نگاه جامع به موضوعات مختلف داشته باشد، یک نکته دیگری که بسیار برای ما اهمیت داشت این بود که حتما در دل مستند چاره نیز ارائه دهیم، مساله میوه و غذا طی این سال ها بسیار اهمیت داشت و خبرنگاران همیشه به دنبال این موضوع بودند. البته نقدهایی در این حوزه شده است و جواب هایی از طرف مسئولان نیز انتشار یافته است، اما هیچ وقت این مساله جمع بندی نشده است. ادعای ما این است که در این مجموعه مستند بحث کشاورزی به خوبی در ۸ قسمت تولید شده جمع بندی می شود و می توان از دیدن این مستندها به این نتیجه رسید که چه مشکلات و چاره هایی در حوزه کشاورزی وجود دارد و معتقد هستم این مجموعه در حوزه کشاورزی بسیار راهگشا است.
وی افزود: البته در تلاش هستیم تا بتوانیم اکران خوبی در کمیسیون کشاورزی مجلس داشته و این فیلم را به همه نمایندگان این کمیسیون هدیه نماییم، چونکه دیدن این مجموعه می تواند ذهن آنها را از انبوه مسائلی که به آنها ارجاع می شود، جمع کند، این مستند مساله کشاورزی را در ایران و در ۲ کشور دیگر بررسی نموده است و کارشناسان در این مورد صحبت هایی داشته اند.
شفیعی: در جلسه ای که با آقای آشنا داشتیم گفتم دولت جدی باشد می توان تا آخر کارش اتفاق های خوبی در این حوزه رقم بزند. بگونه ای که مردم آنرا حس کنند. اگر وی بتواند در هیات دولت به خوبی این مساله را تبیین کنند و بسته را به وزیر کشاورزی هدیه دهند، می تواند اتفاق های خوبی رخ دهد شفیعی در پاسخ به این پرسش که زمانی که می گویید می خواهید محصول را هدیه کنید، ما را کنجکاو می کند که منطق اقتصادی محصولی که ساخته اید چه می شود؟ اظهار داشت: فیلمسازی در حوزه کشاورزی مانند انتخاب رشته است، در دانشگاه نیز همیشه مهندسی کشاورزی آخرین گزینه به حساب می آید. برنامه ای برای عرضه این مجموعه چیده ایم، خوشبختانه تلویزیون به نمایش این مجموعه علاقه دارد. اما تصمیم گرفتیم که این مجموعه اول در فضای مجازی و اکران های خصوصی نمایش داده شود، خوشبختانه این مجموعه در فیلیمو و هاشور و عماریار نمایش داده شده و مورد استقبال قرار گرفته است.
وی تصریح کرد: ما در این مستند بیشتر به کلان اقتصاد کشور توجه کرده ایم و گفتیم که اگر بخواهیم جهش تولید داشته باشیم و اگر بخواهیم حال مردم خوب باشد سریع ترین راه و با کمترین سرمایه ای به نتیجه رسد حوزه کشاورزی است، یعنی کوچک ترین توجه و سرمایه گذاری در کشاورزی بسیار زود بازده است و نفع آن به ضعیف ترین اقشار جامعه می رسد. در جلسه ای که با آقای آشنا داشتیم گفتم دولت جدی باشد می توان تا آخر کارش اتفاق های خوبی در این حوزه رقم بزند. بگونه ای که مردم آنرا حس کنند. اگر وی بتواند در هیات دولت به خوبی این مساله را تبیین کنند و بسته را به وزیر کشاورزی هدیه دهند، می تواند اتفاق های خوبی رخ دهد. ما در حوزه مستند آثار زیادی تولید کردیم که مساله و دغدغه مردم و نظام است، اما متاسفانه این مستندها بایگانی شده است و هنوز به دست مخاطب خود نرسیده و نتوانسته تاثیر اصلی خودرا بگذارد، اگر این فاند توزیع و انتشار مورد حمایت قرار گیرد تا بتوان اکران های خاص با حضور کارشناسان صورت گیرد می تواند موجب شود که فیلم ها به خوبی دیده شود.
جلواتی در بخش دیگری از این جلسه با اشاره به اینکه می توان بوسیله کمیسیون کشاورزی به وزارت جهاد و کشاورزی فشارآوری توضیح داد: کشاورزی مبحث بسیار گسترده ای دارد که می توان روی آن به خوبی کار کرد، کشاورزی تنها کاشت و برداشت نیست و باید به بخش های دیگری از کشاورزی نیز توجه کرد، بعنوان مثال یکی از محصولات کشاورزی دزفول شیوید است، در دزفول در وانت ها بسته های کوچک شیوید را به مبلغ هزار تومان به فروش می رسانند، از ۱۰ کیلو شیوید یک کیلو جوهر شیوید گرفته می شود که این جوهر زیربنای تمام داروهای ضد چربی است و در اروپا شیوید را هر کیلو به قیمت ۱۲ هزار یورو می خرند، این امر نشان داده است که توجه به این مسائل می تواند موجب افزایش رونق اقتصاد کشاورزی در کشور شود.
در اختتام این جلسه علی خسروی کارگردان مستند اظهار داشت: هر یک کیلو هندوانه تقریباً ۲۵۰ لیتر آب دارد، ما در شرایطی که می دانیم آب نداریم ولی مدیریت منابع آب جوری است که هندوانه یا همان آب مجازی را صادر می نماییم که البته آن هم برمی گردانند به ایران، امیدوارم که یک روزی کشاورزی ایران به آن شکوفایی برسد و نفعش برای نوادگان و آیندگان این مرز بوم ادامه داشته باشد، ایران با ۱۲ هزار سال قدمت کشاورزی حقش این نیست و امیدوارم با وجود تحصیل کردهه های کشاورزی به شرایط متوسط برسد و آن زمان است که دیگر نیازی به نفت نداریم و دیگر بی کاری نداریم. من حرف خودرا در مورد مشکلات کشاورزی بیان کردم و امیدوارم از این به بعد شاهد حضور مستندسازان دیگر در این عرصه باشم. هم اکنون ۹۵ درصد از کشاورزان ایران زیر دیپلم هستند و امیدوارم روزی برسد که تحصیلات کشاورزان ایران لیسانس و دکترا باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب