فیلم بازی نوروزی-۹؛
روایت اخت شدن با اختاپوس
مستند معلم من اختاپوس فیلمی اعجاب انگیز درباره طبیعت است؛ شگفتی ای که فراتر از حد انتظار قواعد ارتباطی ما با محیط زیست، تعریف می شود.
خبرگزاری مهر- گروه هنر- سیدسعید هاشم زاده: اسکار یکی از بهترین نمونه ها برای آشنایی با مستندهای عالی دنیاست و این شاید به عکس شرایطی باشد که درباره بخش فیلم های داستانی اش وجود دارد. این اطمینان وجود دارد که بخش مستندهای اسکار بعلاوه گرایش های سیاسی دارای گرایش های هنری نیز هست و این فرمول است که می تواند برای مخاطبین اطمینان بخش باشد. معلم من اختاپوس فیلمی است که در فهرست نهایی اسکار قرار گرفته و کاندید دریافت جایزه اصلی است و با همین استدلال می توان آنرا بهانه ای خوب برای دیدن یک مستند با کیفیت دانست.
به علاوه این معیار، «معلم من اختاپوس»، فیلمی اعجاب انگیز درباره طبیعت است؛ شگفتی که فراتر از حد انتظار قواعد ارتباطی ما با محیط زیست تعریف می شود. داستان یک همزیستی شگفت آور که می تواند کلاس درس رفتار با طبیعت و محیط زیست باشد.
تحلیل و نقد
دو کارگردان جسور، جیمز رید و پیپا الریش، سوژه ای را یافته اند که بی نظیر و بی تکرار است. سوژه ای که مقرر است کریگ فاستر یک مستندساز محیط زیست تعریف کند. در حقیقت فیلم «معلم من اختاپوس» روایتگر زندگی کریگ فاستر است که برای رهایی از بند قالب های تکراری زندگی و زیست خود، به سراغ دریای پهناور می رود یا بهتر بگوییم به سراغ اقیانوس می رود؛ اقیانوسی که برای او منبع الهامی درباره طبیعت و به قول خودش مانند «جنگلی معلق در زیر آب» است.
این جست و جو او را وادار به کاوش درباره جانداران می کند، جاندارانی که هر کدام زندگی اعجاب انگیز و طبیعتی منحصر به فرد دارند و این منحصر به فرد بودن در اعماق اقیانوس ها جذاب تر و کمتر دیده شده تر از روی زمین خاکی است.
فاستر در این جست و جو و بر حسب علاقه ای بیش از پیش به سراغ زندگی یک اختاپوس می رود؛ موجودی که در زیست خود تنهاست و از لحاظ ارتباطی، موجودی است که هوش ارتباطی و علاقه ارتباطی کمتری دارد و تقریباً برقراری رابطه با او غیر امکان دارد.
مسیر مستند نیز به سمت این نا ممکن می رود تا آنرا ممکن کند، یعنی ارتباط بین موجودی دریایی و تنها با یک انسان.
کشمکش شروع می شود و فاستر معجزه می کند. بعد از یک ماه با اختاپوس اخت می شود و هر دو با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این کشمکش گاه گرفتار دوری و گاه گرفتار نزدیکی و سمپاتی سوژه ها با یکدیگر می شود و این مواجهه داستان اصلی مستند را می سازد. مستندی توضیحی و اکتشافی که دوربینی جستجوگر دارد و در زمان بندی درستش حد و اندازه یک اثر مستند را درست رعایت می کند و تا مرگ اختاپوس و جدایی سوژه ها پیش می رود.
بهترین سکانس
سکانسی که اختاپوس برای اولین بار بازوهایش را به سمت کریگ می گیرد تا با او دست بدهد و او را لمس کند، واقعاً بی نظیر است، با اندازه ای درست و نریشنی زیبا. سکانس بازی اختاپوس با ماهی ها در مقابل چشمان کریگ نیز فوق العاده از آب در آمده است.
چرا خوب… چرا بد...
این یک مستند بی نظیر است. از خوب هم بهتر. یک مستند که می تواند درهم آمیزی یک سوژه بی نظیر و برخورد ساده با آنرا برای هر مستند سازی تبدیل به یک الگو کند. ساده، به اندازه و بدون اغراق.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب