طی ۱۱۰ كیلومتر برای آموزش به ۸ دانش آموز عشایر در ایام كرونایی
به گزارش كنكور هنر این دفعه صدای الفبای زندگی از دل طبیعت زیبای مغان به گوش می رسد؛ قدم هایی كه مشتاق تر از همیشه برای كسب علم، رهسپار یك راه طولانی می شوند تا به دنبال علمی باشند كه همواره در قیاس با ثروت قرار می گیرد و همه می گویند علم بهتر است یا ثروت؟.
به گزارش کنکور هنر به نقل از ایسنا، معلمی با فداکاری و پیمودن ۱۱۰ کیلومتر با رعایت فاصله گذاری اجتماعی، کلاس درس را برای هشت دانش آموز در روستای قره قشلاق جعفرآباد استان اردبیل برگزار می نماید تا درس ایثار و فداکاری ماندگار شود.
روستایی عشایرنشین که تابستان را در سراب آذربایجان شرقی و زمستان را در منطقه ای دورافتاده ای که خبری از اینترنت، تلویزیون و حتی تلفن نیست؛ اما فداکاری و چیزی به نام وجدان در این روستا حرف اول و آخر را می زند. روستایی دورافتاده که درسرمای استخوان سوز، دلشان از مهر و محبت همدیگر گرم می گیرد.
دشت مغان اردبیل تنها میزبان آنها است؛ و یک زیرانداز که گویی کافی است تا دانش آموزان، با فداکاری آموزگار خود، سرمشق زندگی را از بر کنند؛ سطر به سطر بنویسند تا در آینده برای خود کسی باشند. با از طریق رسیدن ویروس کرونا، تمام دروس به صورت مجازی و با از راه تلویزیون، آموزش داده می شود اما متأسفانه روستای قره قشلاق جعفرآباد به هیچ کدام از این امکانات دسترسی ندارد.
چند روزی است که عکسی از یک معلم فداکار که کلاس درس خویش را در دل طبیعت برگزار می نماید در فضای مجازی دست به دست می شود؛ در این روزها که شیوع کرونا، باعث تعطیلی مدارس شده است معلم فداکار و با وجدان روستای قره قشلاق جعفر آباد، با رعایت فاصله گذاری اجتماعی، کلاس درس خویش را در دل طبیعت زیبای مغان برگزار می نماید تا دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند.
وقتی درس انسانیت را خوب یاد گرفته باشی، سختی ها و خطرات را به جان میخری تا راه پر فراز و نشیب علم و تحصیل برای مناطق عشایری را هموار کنی.
وجدان و فداکاری این معلم و علاقه دانش آموزان به یادگیری علم، تنها اشتیاقی بود که مرا به جست و جوی این معلم راهی کرد تا بار دیگر چند سطری از فداکاری، بر دل تاریخ حک شود و به یادگار بماند. باید بگویم که اهالی روستای قره قشلاق جعفرآباد، عشایر هستند و برای ییلاق به حوالی شهرستان سراب کوچ می کنند؛ دانش آموزان محروم و دورافتاده مناطق عشایری با دیدن معلم فداکارشان از شادمانی در پوست خود نمی گنجند.
«محرم نوازش»، تنها معلم و مدیر مدرسه محمدیه در روستای قره قشلاق جعفرآباد است که هر روز که سپیده بامداد سر می زند به عشق دانش آموزان خود، ۱۱۰کیلومتر مسیر رفت و برگشت را طی می کند تا مبادا صفحات کتاب درسی دانش آموزان با گذشت روزها ورق نخورد و از درس عقب بمانند؛ یک مسیر طولانی که عشق و علاقه آنرا کوتاه تر می کند و دانش آموزان هم خویش را از روستاهای قره قشلاق (دمیرچی حاجی محرم، این الی برات و این الی صمد) به صورت دو نفری و سه نفری، با رعایت اصول بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی سر کلاس درس در دشت مغان حاضر می کنند.
تنها معلم فداکار این روستا متولد سال ۱۳۵۳و دارای مدرک کارشناسی راهنمایی و مشاوره است؛ از همان ابتدا هم علاقه بسیاری به شغل معلمی داشته تا اینکه پس از مدتی که در آموزش و پرورش، مشغول به فعالیت بوده در سال ۸۸از قسمت اداری به آموزش، تغییر مسیر داده و الان ۱۱سال است که الفبای زندگی را به دانش آموزان این روستا آموزش می دهد. تنها معلم روستای قره قشلاق جعفرآباد، مدیریت مدرسه محمدیه را هم بر عهده دارد و به امور اداری هم رسیدگی می کند.
کلاس ها با رعایت فاصله گذاری اجتماعی برگزار می شود
نوازش اظهار داشت: روستای قره قشلاق جعفرآباد، روستایی دورافتاده است و دانش آموزان در مدارس کانکسی، تحصیل می کنند؛ در این مدرسه تلفن وجود ندارد و دانش آموزان هم به اینترنت و شبکه های تلویزیونی دسترسی ندارند. با عنایت به نبود اینترنت و شبکه های تلویزیونی، به جهت اینکه دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند با رعایت فاصله گذاری اجتماعی، کلاس درس دانش آموزان به صورت دو نفری در دشت مغان برگزار می گردد.
نوبتی برای دانش آموزان تحصیل می کنم
برپایه گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، تنها معلم این روستا افزود: مدرسه محمدیه، پنج پایه تحصیلی دارد که علاوه بر پایه پیش دبستانی، سه دانش آموز در پایه اول، دو دانش آموز در پایه های دوم و سوم و سه دانش آموز در پایه های چهارم و پنجم مشغول به تحصیل هستند و به علت فاصله گذاری اجتماعی و به جهت اینکه دانش آموزان از همدیگر فاصله داشته باشند، تدریس آنها به صورت پایه انجام می گیرد و نوبتی برای آنها تدریس می کنم؛ همه مدارس روستاها و قشلاق تابعه عشایر جعفرآباد، فعال بوده و تمام معلمان منطقه مغان در این روزها در اطراف مدارس حضور داشته و به وضعیت تحصیلی و حتی تربیتی دانش آموزان خود رسیدگی می کنند.
نوازش اهل روستای بابک از توابع شهرستان بیله سوار است که هر روز مسافت رفت و برگشت ۱۱۰کیلومتری را برای تدریس به دانش آموزان خود طی می کند تا به روستای قره قشلاق جعفرآباد برسد و کلاس درس خویش را در دشت های زیبای مغان برگزار کند؛ این معلم فداکار چندان اهل تبلیغات و پر شدن فضای مجازی از تدریس خود نیست بلکه اعتقاد دارد این کار را تنها از روی وظیفه انسانی خود انجام می دهد تا دانش آموزان از دروس خود عقب نمانند.
این معلم اعتقاد دارد که خدمت در مناطق محروم، آموزش به این دانش آموزان و بالا بردن علم آنان، روحیه خوبی به آدمی می بخشد؛ اعتقادی که او را به سمت برگزاری کلاس درس در فضای باز می کشاند و علاوه بر این، از اوضاع روحی و روانی و تحصیلی دانش آموزان خود هم در کنار اولیا آنان جویا می شود.
راه که خاکی باشد رفت و آمد هم مشقت است، آنطور که نوازش اظهار داشت: راه این روستا خاکی است و در فصل زمستان مشقت بسیاری برای رفت آمد را تحمل می کنیم؛ رفت و آمد دانش آموزان در فصل زمستان هم دشوار می باشد و گاهی هم اتفاق افتاده که در راه مانده و به کمک عشایر این روستا نجات یافته اند.
روزهای سرد و برفی در روستای قره قشلاق جعفرآباد، شیرین ترین خاطره ها را برای تنها معلم این روستا رقم می زند؛ بارش برف سنگین و ماندن در راه، شیرین ترین خاطره ای است که به زبان می آورد چون که نوازش بخاطر تدریس برای این دانش آموزان در راه می ماند و این سختی را به دانش آموزان خود بروز نمی دهد.
نوازش اظهار داشت: روش های تدریس بسیاری وجود دارد اما تدریس در این مدرسه که دانش آموزان چند پایه ای وجود دارند قدری دشوار می باشد اما تلاش می نماییم که تدریس، دانش آموز محور باشد و گاهی دانش آموزان پایه های بالاتر به دانش آموزان پایه های پایین تر هم کمک می کنند.
وی ادامه داد: گاهی بعضی از دانش آموزان روحیه خوبی ندارند و متوجه این می شوم که شاید مشکلاتی در خانواده آنها وجود داشته باشد و تلاش می کنم که دانش آموزان را درک کرده و با رفتار و برخورد مناسب به آنان روحیه بدهم تا خویش را در مدرسه تنها احساس نکنند.
این معلم فداکار، علل موفقیت خویش را در دیدن قبولی دانش آموزان و کسب نمرات بالا در امتحانات می بیند و اعتقاد دارد که توکل بر خدا و راهنمایی از همکاران و کمک گرفتن از آنان، باعث موفقیت بیشتری هم می شود.
توصیه هایی برای جلوگیری از شیوع کرونا از زبان آقای معلم
رعایت بهداشت، فاصله گذاری اجتماعی و عدم تردد از سفارش هایی است که آقای نوازش در این روزها که شیوع کرونا جهان را درگیر خود کرده، می کند و اعتقاد دارد که ماندن در خانه بهترین روش برای جلوگیری از این ویروس می باشد اما زمانی که خود و دانش آموزانش در کلاس درس حاضر می شوند موارد بهداشتی را رعایت کرده و استفاده از محلول ضدعفونی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی از مواردی است که در این کلاس درسی انجام می گیرد.
نوازش، این فرصت را غنیمت می شمارد که از تدابیر و راهکارهای آقای فداکار (رییس منطقه جعفرآباد) که در جهت پیشبرد اهداف آموزشی و تربیتی دانش آموزان منطقه با جان و دل مایه می گذارد و هم چنین از زحمات معاونت آموزشی و کارشناس آموزش ابتدایی و عشایری جعفرآباد هم تشکر کند.
ضرورت وجود کانکس نو و مجهز و ساخت مدرسه
تنها معلم این روستا که همراه با دانش آموزان، طعم مشکلات را می چشد دوست دارد کانکس این مدرسه نو و مجهز باشد و یا مدرسه ای در این روستا ساخته شود تا مشکلات دانش آموزان هم حل شود، چونکه سرمایش، گرمایش و حتی روشنایی کانکس قدری مشکل است.
هر روز صدای الفبای زندگی در این روستای دورافتاده به گوش می رسد، اما مشکلات هم لابه لای سرمشق دانش آموزان، سطر به سطر با آنان خو می گیرد. در این روزها که شیوع کرونا، روال عادی زندگی را بر هم زده است، اما وجدان و فداکاری افرادی همچون معلم دلسوز و فداکار منطقه عشایری رنگ نباخته است؛ معلمی که با طی ۱۱۰کیلومتر، خویش را به دانش آموزان می رساند تا درس ایثار و فداکاری را ماندگار کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب