در اكران ویژه فیلم؛
درویش با دوئل به موزه سینما آمد، ساخت درخشش درباره فتح خرمشهر
كنكور هنر: فیلم سینمایی دوئل با حضور احمدرضا درویش نویسنده و كارگردان، بازیگران و عوامل فیلم شب گذشته 4 مهرماه به مناسبت هفته دفاع مقدس در سالن فردوس موزه سینما به نمایش درآمد.
به گزارش كنكور هنر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، احمدرضا درویش كارگردان فیلم «دوئل» پس از نمایش این فیلم كه شب گذشته ۴ مهرماه در موزه سینما به نمایش درآمد در نشست گفتگو با مخاطبان با تشكر از برگزاركنندگان این برنامه و موزه سینما، اظهار داشت: مراسم امشب مانند یك مهمانی خوب است كه عوامل «دوئل» نیز در آن حضور دارند و پس از مدت ها و حدود ۱۴ سال كه از فضای فیلم «دوئل» خارج شده بودم باردیگر امروز ذهنم با یك حال خوب به آن سال ها رفت و خستگی ام درآمد. وی افزود: حدود ۴ سال بود كه این فیلم را ندیده بودم و دوست داشتم آنرا روی پرده ببینم كه خوشبختانه امروز در موزه سینما این صورت گرفت. موزه سینما به شكلی خانه ما است و همه فیلمسازهایی كه در خلال سال های گذشته برای سینمای ایران زحمت كشیده اند و كسانی كه عمرشان را برای سینمای ایران گذاشته اند یك جای پا، اسم و یك حقی در این مكان دارند و اسمشان باید ثبت شوند و خوشحالم كه امروز نیز به شكلی اسم ما در اینجا ثبت می شود و آیندگان ما را قضاوت خواهند كرد. درویش همینطور خاطرنشان كرد: اسم اینجا موزه سینما است و چیزی در موزه قرار می گیرد كه بسیار پرارزش باشد برای اینكه كالای فاخر و پرارزش را در موزه می گذارند. موزه سینما موزه تصویر صدا و احساس است و طبیعی است كه «دوئل» نیز به موزه سینمای ایران متعلق می باشد. وی با اشاره به اینكه می خواهم نقبی به دوران خودم بزنم، بیان كرد: جهان رویا و جهان خیال پردازی بسیار عجیب و غریب و تعجب آور است كه هر فردی وقتی از این مساله فاصله می گیرد و خود با عینیت و واقعیت می سنجد و مرور می كند خودش را به جا نمی آورد. درویش افزود: امشب به روزگار گذشته غبطه خوردم، امیدوارم موقعیتی كه من به آن گرفتار هستم برای هیچ كس اتفاق نیفتد. البته بازهم می گویم اینجا خانه من است بنابراین اینقدر احساساتی شده ام وگرنه من آدم احساساتی نیستم. ما هنرمندان آدم صحرا هستیم و به آسمان نگاه می نماییم، لطفا آسمان را از ما نگیرید. وی افزود: چندین سال است كه نقش صنعتگران و تكنوكرات ها در دنیا مهم شده است و سرنوشت حیات انسان بستگی به صنعت، ثروت، سرمایه داری و كاپیتالیسم پیدا كرده است. كارخانه های فیلمسازی كشورهای دیگر تلاش دارند تا این آسمان را بگیرند و ما باید جلوی اینكار را بگیریم. درویش: آرزوی ساخت فیلمی درباره فتح خرمشهر دارم احمدرضا درویش در پاسخ به این سؤال كه شنیده می شود قصد دارید فیلمی درباره فتح خرمشهر بسازید، اظهار داشت: سینمای ما یك تصویری از بیرون دارد اما داخل خانواده سینما اتفاقات دیگری موج می زند كه خیلی باید به آنها دقت نماییم. «دوئل» حلقه ای از زنجیره سینمای ایران است و آنچه از قبل در سینمای ما بود مانند دو امدادی در «دوئل» به دست ما رسید و ما نیز باید آنرا به آیندگان بدهیم. وی افزود: من دو، سه روز در جریان دفاع مقدس و روزهای ابتدایی جنگ در زمانی كه خرمشهر در محاصره بود جهان آرا را دیده بودم و همیشه دوست داشتم در فیلم هایی كه درباره جنگ می سازم یك اشاره و امضایی از وی در فیلم هایم باشد برای اینكه جهان آرا نماد و اسوه مقاومت در ایام ابتدایی جنگ بود. درویش تصریح كرد: از ۲۰ سال پیش ۲ آرزو در فیلمسازی داشتم یكی اینكه حتما فیلمی درباره حادثه عاشورا و دیگر اینكه فیلمی درباره فتح خرمشهر بسازم. فیلم «رستاخیز» بعنوان آرزوی اولم ساخته شد و حدود ۱۵ سال از پیش تولید آن تا امروز كه وضعیت نمایش آن معلوم نیست وقت من را به خود اختصاص داد. در این مدت چند فیلمنامه نوشتم كه یكی از آنها فیلمنامه «درخشش» است كه مربوط به آرزوی دومم است كه درباره فتح و آزادسازی خرمشهر است. وی افزود: این فیلمنامه الان كامل شده است اما فكر می كنم ساخت آن نیز ۱۵ سال طول بكشد و امیدوارم عمرم به ساخت این فیلم كفاف بدهد. درویش با اشاره به اینكه خوشحال است كسانی كه با او كار كرده اند امروز در سینما درخشیده اند، اظهار داشت: نمی دانید چه لذتی دارد وقتی می بینم بازیگری كه با من كار كرده در كار دیگری درخشیده است. آن زمان است كه سرم را بالا می گیرم و احساس می كنم من هم سهمی در آن درخشش داشته ام. اثباتی: چالش های ساخت «دوئل» برایمان دلپذیر بود امیرحسین اثباتی طراح صحنه و لباس نیز درباره شرایط ساخت فیلم «دوئل» اظهار داشت: این فیلم، اصلاً فیلم سختی نبود چون همدلی و همكاری بسیاری در زمان ساختش وجود داشت و افقی را هر روز برای ما ترسیم می كرد كه موجب می شد همه بدانیم مقرر است چه اتفاقی بیافتد. ازاین رو از این نظر ساخت فیلم «دوئل» اصلاً سخت نبود و بسیار دلپذیر بود. وی افزود: آقای درویش هم محیط بسیار دلنشینی برای همه اعضای گروه به وجود آورده بود اما از نظر مقیاس، كار بسیار بزرگ بود. به صورتی كه ما برای جابه جایی صحنه احتیاج به استفاده از لودر داشتیم. فضاهایی را مجبور بودیم بازسازی نماییم كه احتیاج به ایده پردازی داشت و بسیار حساس بود اما این چالش ها برای ما مطلوب و دلپذیر بود. روزبهانی: هیچ فیلمی شبیه به «دوئل» نشد محسن روزبهانی مدیر جلوه های ویژه نیز اظهار داشت: هر فیلمی كه كار می كنم بعد می روم «دوئل» را می بینم تا بفهمم شبیه به آن شده است؟! و تاكنون هیچ فیلمی شبیه به آن نشده است. ما زیاد درگیر امكانات و تداركات نبودیم، همه را خود آقای درویش فراهم نموده بود. هر روز كه سر صحنه می رفتیم دكوپاژ آماده بود و می دانستیم كه باید چه كار نماییم اما باز هم كار سختی بود چون با جان آدمیزاد سروكار داشتیم. بازغی: نباید بگذاریم مسیر سینما تغییر كند پژمان بازغی با تشكر از داریوش صادقیان و گروه گریم فیلم بیان كرد: بگذارید از اینجا شروع كنم كه واقعا جای انوشیروان ارجمند با بازی فوق العاده اش اینجا خالی است. من ۲۶ ساله بودم كه در فیلم «دوئل» بازی كردم و الان ۴۵ سال دارم. فیلم را كه دیدم متوجه شدم چقدر جوان و خام بودم و اصلا آن روزگار درك نمی كردم و تازه متوجه شدم كه چه مسئولیتی بر دوش من گذاشته شده است. وی افزود: قرار بود مجموعه ای به نام «پسران آدم» توسط آقای درویش ساخته شود كه به دلایلی به سرانجام نرسید. از آنجا وی را می شناختم. خوب به یاد دارم هفته نامه سینما تیتر زده بود؛ «درویش دوئل می كند» و با خودم فكر كردم یعنی آقای درویش مرا به یاد دارد. چند روز بعد آقای درویش با من تماس گرفت و فیلمنامه را داد تا بخوانم. بعد كه نظرم را پرسید، گفتم خیلی خوب است، فقط نقش زینال را چه كسی بازی می كند؟ گفت خودت و بسیار غافلگیر شدم. بازغی تصریح كرد: مسیر سینمای ایران از آن دورانی كه ما در فیلم «دوئل» بازی كردیم بسیار تغییر كرده است. فكر می كنم وظیفه هیات انتخاب و داوران جشنواره ها این است كه مواظب باشند مسیر سینما تغییر نكند. در روزگاری كه این فیلم را بازی می كردیم فیلم ها به شكل ساده تری ساخته می شدند. ما نزدیك به ۱۰ ماه سر این كار بودیم و همه صحنه ها از تیراندازی تا غواصی را خودمان تمرین می كردیم. به شكلی تمام صحنه های بدل را خودمان بازی كردیم. درویش: همیشه دوست داشتم در فیلم هایی كه درباره جنگ می سازم یك اشاره و امضایی از جهان آرا در فیلم هایم باشد برای اینكه او نماد و اسوه مقاومت در ایام ابتدایی جنگ بود وی با اشاره به خاطره ای از بازی اش در فیلم «دوئل» اظهار داشت: یك روز سر صحنه پس از تحمل دو ساعت و نیم گریم، داریوش صادقیان می خواست در چشم من لنز بگذارد كه متوجه شد لنز از چشم من بیرون می آید. وقتی زیر نور آنرا نگاه كردیم دیدم كه لنز پاره شده بود. كلی هنرور داشتیم و آفتاب داشت غروب می كرد و فرصت نبود تا لنز دیگری جایگزین نماییم. از آقای درویش پرسیدم صحنه ای كه می خواهیم بگیریم چقدر است و او گفت ۱۵ ثانیه. گفتم باشد بگیریم. من پلك نمی زنم. بعدها متوجه شدم اگر پلك می زدم و آن لنز به پشت چشم من می رفت باید چشمم را تخلیه می كردند اما آن روزگار ما شور دیگری داشتیم و الان در سینما بدین شكل نیست. دیرباز: سینما را با «دوئل» شناختم كامبیز دیرباز كه در فیلم «دوئل» نقش یحیی را بازی می كرد، اظهار داشت: هر چه من در سینما دارم از اعتماد آقای درویش و بازی در این فیلم است. او نشان داد می شود به آدم های گمنام اعتماد كرد. هنوز هم پس از ۱۸ سال هر وقت در انتخابم اشتباه می كنم با خودم فكر می كنم الان آقای درویش اگر این فیلم را ببیند، چه فكری می كند. همیشه فكر می كنم وظیفه دارم پرچم این مرد را به خاطر اعتمادش بالا نگه دارم. وی با اشاره به اینكه «دوئل» تا مدت ها مرا بد عادت كرده بود، عنوان كرد: با احترام به تمام كارگردانانی كه تا امروز با آنها كار كردم معتقدم سینما را با فیلم «دوئل» شناختم. من كه كوچك ترین عضو گروه فیلم بودم هر روز دكوپاژ فیلم را می دانستم و بسیار منظم بودیم. حتی یك قطره خون از بینی كسی نیامد. یادم می آید در جشنواره آن سال گروهی از فرانسه آمده بودند و وقتی فیلم را دیدند باور نكردند تمام جلوه های ویژه فیلم میدانی است و كامپیوتری نیست. سال ها گذشت تا من متوجه شدم «دوئل» یك استثنا بود. اقباشاوی: چرا «دوئل» یك استثنا شد؟! در ادامه دانش اقباشاوی كه در فیلم «دوئل» دستیار كارگردان بود با اهدا نشان كلاه خود حضرت عباس به احمدرضا درویش، اظهار داشت: من در آن زمان ۲۳ ساله و فیلمساز كوتاه بودم. (البته دوست نداشتم آقای درویش این را بفهمد.) برخلاف كامبیز كه خوشحال است در یك اتفاق استثنایی سینمای ایران حضور داشته است، من ناراحت هستم كه چرا «دوئل» یك استثنا شد. رئیس انجمن صفنی برنامه ریزان و دستیاران كارگردان سینمای ایران اضافه كرد: این فیلم با دست ساخته و روی نگاتیو به ثبت رسید. سوال این است كه چرا این جنس از سینمای جدی تكرار نشد. در انتها مراسم احمدرضا درویش كارگردان «دوئل»، بازیگران و عوامل فیلم با حضور جمع علاقه مندان و میهمانان در ایوان موزه سینما عكس یادگاری گرفتند. در حاشیه نمایش این فیلم طرحی از چهره بازیگران و كارگردان «دوئل» توسط هنرمندان نقاش حاضر در موزه سینما طراحی و به رسم یادبود به آنها اهدا شد. در این مراسم افرادی چون پژمان بازغی، كامبیز دیرباز، محسن روزبهانی، فرزاد رحمانی، مهدی حیدری، داریوش صالحیان، دانش اقباشاوی، رضا رویگری، عزیزالله حاجی مشهدی، مهران عباسی مدیرعامل موزه سینما و... حضور داشتند.
منبع: كنكور هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب